رفتی حالا به کی بگم خیلی دلم تنگه برات میخوام یه وقت ببینمت سر بزارم رو شونه هات دوست داشتم با گلهای سرخ میومدم به دیدنت نه اینکه با رخت سیاه چشمهای سرخ ببینمت گل پرپر میکنم سر مزارت تا ابد بارونیه چشمهای یارت رفتی افسوس و نموند تو در دل خواک از تو یادگاریه چشمهای نازت پاییزه غریب و بی رحم اون همه برگ مگه کم بود؟گل من رو چرا چیدی گل من دنیای من بود