زمونه

چشمش افتاد به اون و همونی که می دونی شد
بذار راحتت کنم یعنی دلم دیوونه شد
دل من که عمری رفته بود سراغ زندگیش
به بیابون زد و دنبال چشاش روونه شد
اون تا دید دیوونشم دیگه بهم نگا نکرد
عاشقیم برای رفتنش واسش بهونه شد
گفتم این تیر نگاتو توی قلب من نزن
دیگه قلب من واسه تیرای اون نشونه شد
روزا تو خیابونا آواره نگاش شدم
شبا هم بیابونا واسه غریبیم خونه شد
دیگه مطمئن شد اون که من گرفتارش شدم
عشق من از اوناییکه تا ابد می مونه شد
یه شب اما واسه همیشه رفت یه جای دور
چون نگفت کجا میره باز تقصیر زمونه شد